اعیاد مذهبی؛ زمانی برای بازگشت فطرت انسان به اصل خود

   بنا به گفته مولای متقیان هر روزی که انسان در آن توفیق دوری از گناه و معصیت داشته باشد، برای مسلمان به منزله عید است.

به گزارش ایمنا، عید نوروز با همه آداب و رسوم و دید و بازدیدهای اجباری و غیر اجباری، آجیل و میوه و شیرینی خوردن، شب‌ها تا نیمه شب بیدار ماندن و سریال‌ها و برنامه‌های مناسبتی صدا و سیما را دیدن و مبتلا شدن به چشم و هم‌چشمی‌ها و خدای ناکرده حسادت‌هایی که گاه خانواده‌ها با آن درگیر شده و کام‌شان را از دید و بازدیدها تلخ کرد؛ سیزده بدر و سبزه گره زدن به پایان رسید. اما در این رابطه نباید از یاد بیریم که مولا علی ( ع) می فرماید "هر روزی که در آن گناه نشود برای من به منزله عید است. لغت عید به معنای بازگشت و عودت به اصل است و سخن حضرت علی به این معناست که در روزی که انسان گناه نکند به ذات اصلی و پاک خود که همان ذات پاک و الهی است برگشته و در نتیجه برای مسلمان همانند عید است.
بنابراین در آن روز روح و فطرت والای انسان به اصل خود بازگشته و مسلمان باید عید بگیرد. باید توجه داشته باشیم که نوروز هم زمانی است که طبیعت بعد از طی یک دوره طولانی خواب زمستانی، از خواب بیدار شده، سرزنده و شاداب می شود و به اصل خود بازگشته و عید می گیرد. سایر اعیاد مذهبی ما مسلمانان هم مانند عید غدیر، عید فطر و عید قربان زمانی هستند که برای مسلمانان شرایطی فراهم می کنند که ولو زمانی بسیار اندک به ذات و فطرت پاک و آسمانی خود باز گردد. برای مثال در روز عید غدیر شرایطی فراهم می شود که به طور رسمی در حضور همه مسلمانان، جانشین پیامبر اسلام (ص) مشخص شود و دین اسلام در دست رهبر اصلی خود قرار گیرد تا از تباهی نجات یابد و این یعنی دور ماندن و مصون ماندن دین از گمراهی و تباهی؛
و یا عید فطر زمانی است که بنده بعد از یک ماه روزه گرفتن و بر سر سفره و خوان الهی مهمان شدن از سویی برای پاک ماندن و بازگشت به اصل خود عید می گیرد و از سوی دیگری برای حفظ و ادامه این پاکدامنی با پروردگار خود قراردادش را تمدید می کند. بنابراین اگر ما به عنوان یک مسلمان عید را تنها به ایامی خاص تعبیرکنیم، به نظر می رسد دچار کوته فکری شده ایم و به عبارتی دیگر فهم ما از دین نوعی سطحی نگری است.
بار الهی! توفیق